Mijn vorm: Week 6
Op weg naar La Route des Grandes Alpes
Hoe was mijn afgelopen week?
In juni fiets ik La Route des Grandes Alpes, non stop. 650km, 17.000 hoogtemeters over 14 Tour-de-France-waardige bergen. Via deze wekelijkse blog update ik jullie over mijn voorbereiding op de grote tocht.
Ik blijf het zeggen. Het schema wat mijn coach heeft gemaakt zorgt ervoor dat ik me iedere week weer fitter voel. En het maakt mij eerlijk gezegd niet uit of dat nu komt dat ik dit zo voel omdat dit voor het eerst sinds ongeveer een jaar is dat ik weer regelmatig train.
Vooruitgang is vooruitgang.
Want ik weet ook dat dit gevoel niet blijft. Er komt een moment waarop ik wel train, maar niet direct het effect van die trainingen merk.
Deze week bood ook wat uitdagingen met de winterse omstandigheden. Ik geniet van de witte wereld en de kou, maar het is wel echt koud. Dat is wel een extra mentale hindernis om te gaan trainen.
Gelukkig kan ik mijn fietstrainingen binnen doen. Dan heb ik geen last van gladde wegen en koude handen. En mijn looptraining van deze week waren gericht op intervallen en tempo, dus had ik nauwelijks de kans om koud te worden.
Naast alle trainingen ben ik ook bezig om al wat praktische organisatie te starten. Ik kan deze tocht namelijk niet in mijn eentje doen. Want als jullie misschien al een beetje bedacht hadden, rijd ik een deel van mijn tocht ’s nachts. Over koude bergtoppen.
Dus moet ik ook warme kleding mee hebben. En droge kleding indien het regent. En eten, vooral veel eten. En daarom ben ik al gestart met het verkennen van mogelijkheden om dit te faciliteren.
Daarnaast wil ik een team vormen van mensen die me gaan steunen. Niet alleen mentaal, maar ook in voorbereiding op dingen die onderweg kunnen gebeuren.
Mijn vriendin, mijn kine, mijn coach, familie en vrienden. Ik wil ze erbij. Zij zorgen ervoor dat ik aan het einde van de tocht in de Middellandse Zee spring en ik wil ze erbij als ik mijn fiets in het zand gooi om het water in te duiken.
Tijd om anderen net zo enthousiast te maken als ik!
